Tekst[]
Hypno Kołysanka
Chodźcie małe dzieci, chodźcie ze mną,
Będziecie bezpieczne i szczęśliwe.
Z dala od domu, teraz! Biegnijmy.
Z Hypno będziecie mieć wielki ubaw.
Och, małe dzieci, proszę, nie płaczcie.
Hypno nie skrzywdziłby nawet muchy
Możemy figlować, możemy się bawić!
Chodźcie ze mną, zatrzymamy się w mojej jaskini.
Och, małe dzieci, proszę, nie wyrywajcie się,
Te sznury, wiem, będą mocno trzymać.
Teraz spójrzcie na mnie, wisiorek dzwoni
Tam i z powrotem... Wasze powieki opadają.
Och, małe dzieci, nie możecie odejść.
Przez was, wasze rodziny będą rozpaczać,
Rozdzierać swoje umysły,
Pozwalając mi dręczyć ich sny.
Nie zawódźcie i nie płaczcie,
Nadszedł czas na wasz sen.
Małe dzieci, nie byłyście mądre,
Teraz zostaniecie ze mną, na zawsze.
O pokemonie[]
Hypno jest Pokemonem występującym od wersji R/B/G/Y. Jest dziewięćdziesiąty siódmy w Pokedexie. Nosi przy sobie wahadłopodobne urządzenie. Pewnego razu miał miejsce incydent, w którym zabrał zahipnotyzowane przez siebie dziecko. Hypno nie lubi ludzi. Gdy jakiś człowiek znajdzie się w, pobliżu dzikiego Hypno zostanie od razu zahipnotyzowany, a jego sny pożarte. Jest złośliwy, lubi stroić żarty z innych. Gdy nie ma nic do roboty, poleruje swoje wahadełko, pocierając nim o białe futro wokół szyi.
Historia[]
Nie spodziewałem się, że znajdę to, co znalazłem kiedy grałem w Pokemon LeafGreen znalezione w Internecie. Byłem podekscytowany, gdyż zgubiłem wcześniej moją starą wersję. Zacząłem grać z imieniem, z którym grałem poprzednio - "Cassie". Uwielbiałem tę nazwę. Wybrałem Bulbasaura jako startera i rozpocząłem grę tak samo, jakbym grał w nią normalnie.
Nie wiedziałem czego się spodziewać, kiedy levelowałem moje pokemony do Elite Four...
Znalazłem jaskinie, której nie pamiętałem z poprzedniej wersji gry. Nawet wyciągnąłem swój poradnik do gry, by sprawdzić, czy nie ma jej na mapie. Wkrótce zrozumiałem, iż była to zhackowana wersja. Wstrząśnięty ściąłem drzewo zagradzające wejście do jaskini i wszedłem do środka.
Nazwa jaskini brzmiała "Jaskinia Kołysanki". W środku zamiast muzyki, którą słyszałem przez całą grę, grała Lavender Town Theme z Pokemon R/B/Y. Byłem lekko przestraszony, ale wciąż wchodziłem głębiej w jaskinię.
Pomimo mojej ekscytacji wciąż bałem się, co mogę znaleźć. Po jakichś dwóch godzinach wędrówki, zobaczyłem Pokemona, ale nie mogłem podejść, aby z nim porozmawiać. Pokemon wchodził głębiej w jaskinię. Im głębiej wchodziłem, tym bardziej przerażająca się stawała. Kolejna część była pokryta mgłą, a muzyka wydawała się brzmieć głębiej.
Byłem przerażony tym, co tam zobaczyłem.
Na podłodze leżała osoba, wydawała się być skrępowana. Pokemon podszedł do mnie i nie mogłem od niego odejść. Zaczęła się walka. Pokemonem, który ją rozpoczął był właśnie Hypno. Nie byłem w stanie wysłać jakiegokolwiek pokemona do walki. Oponent użył hipnozy. Po tym jak zasnąłem, scena walki została zakończona, a Hypno stał na wprost mojej postaci. Próbowałem uderzać przyciski, aby obudzić moją postać, ale nic nie działało.
Hypno zaczął ciągnąć moją postać w stronę dziewczynki, a następnie ją związał. Po chwili ekran wypełnił się czernią.
Pojawił się tekst "Kilka godzin później..."
Jaskinia była mroczniejsza niż wcześniej, a Hypno miał coś w ręce. Przedmiot zaczął się kołysać, wtedy zrozumiałem, że to było wahadło. Jaskinia zmieniła kolor na czerwony, także oczy Hypno przybrały ten odcień.
Nad sprite'em Hypno pojawił się napis: "Hypno użył Nightmare".
Z moich słuchawek wydostał się najwyższy dźwięk jaki usłyszałem, musiałem ściszyć głośność. Wydawało się, że moja postać i dziewczynka zaczęły krwawić. Trzęśli się, a czerwona linia wychodziła z ich ust. Nagle przestali i upadli, a ich ciała zaczęła pokrywać kałuża krwi. Hypno wyglądał jakby się śmiał, po chwili ekran ponownie wypełnił się czernią, a jedyne co było widać, to sprite Hypno. Nagle nad pokemonem pojawił się tekst.
Pisało tam : "Oj małe dzieci, nie byłyście zbyt mądre. Teraz zostaniecie ze mną, na zawsze.".
Ekran ponownie wygasł, a po chwili pojawiło się menu, jednak tylko z opcją "Nowa gra".
Hypno jest psychicznym Pokemonem, który wydaje się mieć za sobą mroczną przeszłość. Był moim ulubieńcem do tego momentu. Mam nadzieję, że kiedyś przestanę się budzić wraz ze sznurem krępującym moje nadgarstki...